Αυτό που όλοι , οι περισσότεροι τουλάχιστον, περιμέναμε εγινε. Ψηφίσαμε την περασμένη Κυριακή. 'Αλλοι συνειδητά και κάποιοι μάλλον ασυνείδητα. Το μύνημα το δώσαμε αλλά εκρεμμεί η αναφορά παράδοσης.
Με όλα αυτά που έχω ακούσει και διαβάσει πάντως τις τελευταίες αυτές μέρες ακυβερνησίας, δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που τα έχουν χάσει. Εμείς οι ίδιοι τα έχουμε χαμένα.
Να μειωθεί το χρέος, να μείνουμε στην ευρωζώνη, να φύγουμε από την ευρωζώνη. Ψάχνουμε τον πιο ανώδυνο τρόπο να βγούμε από τα αδιέξοδα, χωρίς παραπάνω θυσίες και γιατί άλλωστε να κάνουμε παραπάνω; Υπάρχει μεγάλο ποσοστό εκει έξω που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, που απολύθηκαν πρώτοι γιατί στον ιδ. τομέα, υψηλόμισθος θεωρείται αυτός με αποδοχές 1200 ευρώ, που δέχθηκαν τραγική μείωση στο μισθό τους και φυσικά εργασία χωρίς ασφάλιση γιατί ''έτσι έχουν τα πράγματα''.
Με το κόστος επιβίωσης, όχι ζωής, να ανέρχεται στα 1000 ευρώ τουλάχιστον(σκέψου να έχεις και παιδιά), να πρέπει να τα βγάζεις πέρα με 400. 'Εχεις μισοχάσει το σπίτι σου λόγω αδυναμίας αποπληρωμής του στεγαστικού, σου φαίνεται αδύνατον να συντηρησεις το 1000αρι αμάξι σου, ο πρώτος λογαριασμός που θεώρησες πως δεν ειναι απαραίτητος να πληρωθεί και φυσικά σου τον κόψανε είναι ο τηλεφωνικός και πάει λέγοντας.
Ψήφισα χωρίς να περιμένω να αλλάξει κάτι. Και δεν βλέπω να αλλάζει.
Ο Βενιζέλος έγραψε προχθές στο twitter του ''Εξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, σημαίνει μαζική φτώχεια για όλους'' .. Για όλους κύριε Βενιζέλο. Γιατί ακόμη είμαστε καποιοι...
Σίγουρα δε ζεί εδώ. Σίγουρα δε ζεί κανείς τους την πραγματικότητα. Απλά 'κατανοούν' . και όταν το λένε θέλω να σπάσω την τηλεόραση. Δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με την πολιτικ, το έχω ξαναπεί.Δεν έχω σχέδιο δρασης. Θέλω όμως να έχω το δικαίωμα να ξυπνάω και να πηγαίνω στη δουλειά μου, να πληρώνομαι αξιοπρεπέστατα και να καταφέρνω να τα βγάζω πέρα. Να μπορώ και πάλι να πηγαίνω δυο εκδρομές το χρόνο. Να ζώ και όχι να επιβιώνω.
Λογικά θα μπορούσα να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα. Θα μπορούσα να τα μαζέψω και να φύγω, δεν νιώθω καθολου Hellene ούτως ή άλλως.
Συνεχίζω να χαμογελάω όμως, να ξεκαρδίζομαι με τους φίλους μου, να ονειρεύομαι αλλά δεν ελπίζω.. Δε θα σας κάνω τη χάρη να με μιζεριάσετε κύριοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί και λοιποί καλοθελητές. Μείνουμε ή οχι στο ευρώ, πραγματικά δεν με ενδιαφέρει.Σας έχω γραμμένους κι εσάς και την ευρωζώνη σας όπως κι εσείς.
