Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

This one goes out to the ones i've left behind....

 Στα 6 μου έχασα τον παππού μου. Προσπαθούσα με το παιδικό μυαλό μου να συνειδητοποιήσω τι έπαθε, μα πάνω απ'όλα γιατί....-Τον ήθελε ο Θεός κοντά του , μου είπαν , μα πάλι δεν το καταλάβαινα...
 Δέκα χρόνια αργότερα πέθανε το σκυλί μου, η  Ίρμα και ένοιωσα πρώτη φορά τί θα πει απώλεια , να χάνεις κάποιον ενώ δεν θέλεις ,και να σου λείπει, και να μην μπορεις να κάνεις τίποτα για αυτο...
  Όταν ήμουν 30 -κατα την ταπεινή μου γνώμη πολύ νωρίς- έχασα τον πατέρα μου .Το ξέραμε και το περιμέναμε -και αυτός το ίδιο, παρόλου που δεν το έδειχνε ποτέ- και το να ξέρεις ότι θα χάσεις κάποιον είναι ποοολύ δύσκολο...Είναι πολύ περίεργος ο τρόπος που αντιδράει ο καθένας όταν χάνει κάποιον δικό του... Το έμαθα νύχτα και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη διαδρομή μέχρι το πατρικό μου μες το αυτοκίνητο με την ξαδέλφη μου να εχω το βλέμμα μου στο συν άπειρο ,να προσπαθώ να καταλάβω τί νοιώθω: θλίψη? δεν αρκεί αυτή η λέξη. Ανακούφιση? Ταλαιπωρήθηκε απίστευτα, αλλά θα μπορούσε να εχει γίνει καλα. Αρα Θυμό...Γιατί ο δικός μου ο πατέρας? αποκλείεται ο δικός μου ο πατέρας ..Βλακειες..ψέμματα είναι..δεν γίνεται ... είναι όνειρο.. και μετά κενό..δεν ένοιωθα τίποτα..και μου χε κολλήσει ένα τραγουδάκι απο ένα cartoon που έβλεπα το πρωί.."Γεια σου ΤροΤρο , γεια σου Τρο Τρο..."
  Για πολύ καιρό δεν ήθελα να μιλάω σε κανέναν, και όλους αυτούς τους μακρινούς συγγενείς που μαζεύτηκαν ήθελα κυριολεκτικά να τους πλακώσω στο ξύλο..-Σε νοιώθω..Κουράγιο..-Σκατά νοιώθεις σκεφτόμουν. Μου πήρε καιρό να συνειδητοποιήσω τι στον διάολο έγινε ..και σχεδον 2 χρονια για να το χωνεψω... Δεν θα ξεχάσω ποτέ το προσωπό του , τη φωνή του -είχε και αγριοφωνάρα- και το χερι μου μεσα στα δικα του-αυτο μου μεινε απο μικρη- απλά μου λείπει.. και λυπάμαι που δεν μπόρεσα να του πώ δυνατά ότι τον αγαπάω και ότι ήταν ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου ..
Όπως είπε και ένας φίλος μου "Τρως μεγάλο μπάτσο όταν χάνεις πατερα ή μάνα, νοιώθεις τελείως μόνος σου.Καλώς ήλθες στο club..."

*με αφορμή για κάτι άσχημο που έμαθα σήμερα και μου θύμισε -πάντα μου θυμιζει-πολλά...